Geen zorgen achteraf.
Bij de aanschaf van een importauto, heb je als consument (later genoemd de kopende partij) een onderzoeksplicht. Je hebt een Duitse auto gekocht en wilt aanspraak maken van de gewährleistung. Er is iets niet goed (een gebrek) met de auto, binnen het eerste jaar. Nu kan je terug vallen op de gewährleistung van de handelaar of dealer (later genoemd de ”verkopende partij”) in Duitsland. Tenminste, dat was je van plan. De verkopende partij werkt niet mee en je wilt aanspraak maken op de wettelijke garantie.
Gewährleistung.
(Wettelijk verplichte) garantie van de verkopende partij als er geen fabrieksgarantie of verlengde fabrieksgarantie op de auto zit.
- Het eerste half jaar heeft de dealer bewijs plicht dat het gebrek niet aanwezig was bij de verkoop.
- Het 2de half jaar is dit omgedraaid en moet de consument dit doen.
Van een auto mag je verwachten dat hij doet (rijdt) en dat hij veilig is. Heel makkelijk gezegd, toch is dit in de praktijk niet zo makkelijk. Wie en wat er fout zit wordt door verschillende factoren bepaald. Denk aan de leeftijd, gereden aantal kilometers de aanschafprijs etc.. Logisch is ook, dat je niet veel kan/mag verwachten van een auto van €4000,- tov een auto van €25.000,-.
De wet gaat er vanuit dat het gebrek al aanwezig was tijdens de verkoop als deze binnen de 6 maanden naar boven komt. De kopende partij moet er wel alles aan gedaan hebben (onderzoeksplicht) om de staat van de auto te bepalen voor de aankoop. Denk aan een proefrit of een onafhankelijke aankoopkeuring.
De verkopende partij moet voldoen aan zijn plichten en moet het gebrek herstellen of de kosten hiervoor dekken. De verkopende partij moet vooraf geïnformeerd worden over het probleem en moet de mogelijkheid krijgen om het probleem (gebrek) zelf te verhelpen. De eerste 6 maanden moet hij het tegendeel bewijzen. Is dat niet mogelijk, draait hij op voor de gemaakt kosten. In de praktijk wil de verkopende partij een rekening zien van een garagebedrijf die de kosten voor het herstellen van te voren berekend heeft. Vaak betaald de verkopende partij gewoon de rekening. Wordt het gebrek na 6 maanden ontdekt, dan ligt de bewijslast bij de kopende partij, jij moet dan bewijzen dat het gebrek al aanwezig was bij de koop. In de praktijk is dit een lastige opgave.
Zelf controleren van een auto.
- Neem iemand mee met technische kennis.
Heb je zelf geen technische autokennis? Dan heeft het weinig zin om een auto te gaan controleren. Vandaar het schrijven neem iemand mee met technische kennis. Zeker bij de nieuwe technieken die in de auto’s zitten.
Neem daarom altijd iemand mee die verstand heeft van auto’s, het liefst iemand die de auto die je gaat keuren/bekijken kent. - Controleer het jaartal en de gereden kilometers
De gereden aantal kilometers moeten kloppen tov het jaartal van de auto. Voorbeeld: een auto die niet veel wordt gebruikt rijdt gemiddeld 10.000 km/pj. dus kan je vraagtekens hebben als je een auto ziet van 3 jaar oud met nog geen 15.000km. Dit komt overeen met de bekende zin ”De auto is van een oud vrouwtje geweest, die niet veel gereden heeft” Houd hier rekening mee. Dit kan je goed controleren; denk aan de banden (jaartal dat er op staat), aan de schroefjes bij de motor (roest), de motor onderdelen (beschadigingen, of roest/corrosie), bekleding in de auto. Natuurlijk zijn er gevallen dat dit wel mogelijk is, dit zijn eerder uitzonderingen. - Controleer de markt prijs van de auto.
Verkopers weten doorgaans heel goed wat een auto waard is. Er kunnen altijd verschillen zijn qua prijs maar nooit extreem groot. Zorg er voor dat je appels met appels vergelijkt. Niet Duitsland met Nederlandse aanbiedingen vergelijken, maar echt appels met appels in het zelfde land. Het kan niet zijn dat een auto van €25.000 opeens ergens te koop staat voor €19.000,-. Of je hebt geluk, of er is iets met deze auto en de verkoper wil hier snel vanaf. - Maak een proefrit.
bespreek dit eerst met de verkopende partij, zeker in Duitsland kan het zijn dat er alleen zomerbanden op zitten, er mag dan niet met de auto op de openbare weg gereden (in het winterseizoen). Of er zit geen APK (TUV/HA) op de auto. Bespreek dit, bij een proefrit kan een ervaren persoon met auto kennis voelen en/of zien of er problemen zijn.
Meer tips over het zoeken van een passende auto lees het artikel ”Een passende Duitse import auto zoeken”